dumanlanmaq — məch. 1. Dumanla (tüstü ilə) örtülmək (dolmaq); duman basmaq, duman bürümək. Hava dumanlandı. – Toz ərşə dayandı, göy dumanlandı. Ə. C.. // Duman qalxmaq, tüstü çıxmaq. Bu sadə tonqalın yaşıl tüstüsü; Gecənin qoynunda dumanlanırdı. S. V.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürəkyandıran — sif. Ürəyə pis təsir edən, adamı sarsıdan; sarsıdıcı, təsirli, acınacaqlı. Ürəkyandıran qışqırıq. Ürəkyaxıcı görünüş. – <Eşikağası> qapını açıb içəri baxanda ürəkyandırıcı bir mənzərəyə rast gəldi. Ç.. Qaraca qızın ürəkyandırıcı faciəsindən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürəkyandırıcı — sif. Ürəyə pis təsir edən, adamı sarsıdan; sarsıdıcı, təsirli, acınacaqlı. Ürəkyandıran qışqırıq. Ürəkyaxıcı görünüş. – <Eşikağası> qapını açıb içəri baxanda ürəkyandırıcı bir mənzərəyə rast gəldi. Ç.. Qaraca qızın ürəkyandırıcı faciəsindən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürəkyaxan — sif. Ürəyə pis təsir edən, adamı sarsıdan; sarsıdıcı, təsirli, acınacaqlı. Ürəkyandıran qışqırıq. Ürəkyaxıcı görünüş. – <Eşikağası> qapını açıb içəri baxanda ürəkyandırıcı bir mənzərəyə rast gəldi. Ç.. Qaraca qızın ürəkyandırıcı faciəsindən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti